Τα παιδικά έπιπλα Montessori είναι εμπνευσμένα από το παιδαγωγικό σύστημα της Μαρία Μοντεσσόρι. Θεμελιώδες για το Μοντεσσοριανό σύστημα είναι ο σεβασμός στην ελευθερία του παιδιού και η πεποίθηση ότι το παιδί μπορεί να αναπτύξει και να εκδηλώσει από μόνο του και στο δικό του χρόνο τις ικανότητές του και τα ταλέντα του αρκεί να βρεθεί σε ένα κατάλληλα προετοιμασμένο περιβάλλον στο οποίο θα μπορεί να κινείται ελεύθερα και ανεξάρτητα με στόχο τη σωματική, πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξή του.
Κύριο συστατικό για τη δημιουργία ενός μοντεσσοριανού περιβάλλοντος είναι τα έπιπλα. Φτιαγμένα από φυσικά υλικά, λιτά, λειτουργικά και προσαρμοσμένα στο ύψος του παιδιού ώστε να εξυπηρετούν το βασικό στόχο του παιδαγωγικού αυτού συστήματος που είναι να προάγει την ελευθερία, την ανεξαρτησία, την ασφάλεια και να αναπτύξει τη δημιουργικότητα των παιδιών μέσα από τη συμμετοχή σε οικογενειακές «σπιτικές δραστηριότητες» όπως μαγείρεμα, κηπουρική, δημιουργία κατασκευών κλπ.
Παρακάτω θα βρείτε 5 βασικά tips για την είσοδο στον κόσμο Μontessori…
1. Το κρεβάτι στο πάτωμα
Ένα στρώμα ή ένα κρεβάτι που ακουμπά κατευθείαν στο πάτωμα δίνει στο παιδί ελευθερία κινήσεων και το κάνει νιώθει ασφαλές, αφού δεν υπάρχει φόβος να χτυπήσει σε κάγκελα, να πέσει από κάποιο ύψος.
2. Δημιουργική γωνιά ή χώρος παιχνιδιού
Τα παιδιά χρειάζεται να εκφράζουν ελεύθερα τη δημιουργική τους φύση και να μπορούν να αποτυπώνουν ό, τι έχουν στη φαντασία τους. Το να δημιουργούν χάος είναι στη φύση τους, οπότε αφήστε τα να εκφραστούν σε έναν… περιορισμένο χώρο. Ο δημιουργικός χώρος που προτείνει το σύστημα Μοντεσσόρι περιλαμβάνει: έναν μαυροπίνακα, χαρτιά, κιμωλίες, υλικά ζωγραφικής και υλικά χειροτεχνίας που ταιριάζουν φυσικά στην ηλικία του. Φροντίστε να εμπλουτίσετε αυτή τη γωνιά με διαφορετικά υλικά για κατασκευές και χειροτεχνίες.
3. Εύκολη πρόσβαση σε παιχνίδια και έπιπλα
Το παιδί χρειάζεται να έχει εύκολη πρόσβαση στα παιχνίδια του και να μπορεί να ανεβαίνει σε καρέκλες και κρεβάτια εύκολα. Το γραφείο του παιδιού και όλα τα υπόλοιπα έπιπλα, για παράδειγμα, πρέπει να είναι διαλεγμένα ανάλογα με το ύψος του. Έτσι, δε θα το «τρομάζουν» και θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί χωρίς να δυσκολεύεται. Όσον αφορά στα παιχνίδια του προτιμήστε χαμηλές βιβλιοθήκες ή ραφιέρες -που και πάλι δεν θα ξεπερνούν το ύψος το παιδιού- τα οποία θα μπορεί εύκολα να «λυγίσει» ή να αναποδογυρίσει και να παίξει ελεύθερα.
4. Δημιουργήστε γωνιά βιβλίου
Τα πολλά βιβλία σε ένα ράφι, τα οποία είναι ουσιαστικά στοιβαγμένα, δεν εξάπτουν ούτε τη φαντασία ούτε την περιέργεια του παιδιού. Αν θέλετε το παιδί σας να αγαπήσει το διάβασμα προτιμήστε ραφάκια , στα οποία θα απλώσετε τα βιβλία, έτσι ώστε τα παιδιά να βλέπουν το εξώφυλλο. Αυτό θεωρείται αναγκαίο για να μπορεί να επιλέγει ποιο θα διαβάσει κάθε φορά.
5. Καθρέφτης σε χαμηλό ύψος
Στα παιδιά αρέσει πολύ να παρατηρούν τον εαυτό τους, να έρχονται σε επαφή με το σώμα τους και να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους με αυτόν τον τρόπο. Ένας καθρέφτης που θα τοποθετηθεί χαμηλά, θα τα βοηθήσει σε αυτό τους το “έργο”…
Η Μαρία Μοντεσσόρι
Η Μαρία Μοντεσσόρι γεννήθηκε στην περιοχή Αγκώνα της Ιταλίας. Από μικρή ήθελε να γίνει νοσοκόμα ή δασκάλα. Όταν έγινε 18 χρονών αποφάσισε να σπουδάσει γιατρός. Το Πανεπιστήμιο Ιατρικής της Ρώμης τη δέχτηκε με μεγάλες επιφυλάξεις καθώς μέχρι τότε δεν δεχόντουσαν γυναίκες σπουδάστριες. Όμως η Μοντεσσόρι από πολύ νωρίς ξεχώρισε. Με πρωτοποριακές ιδέες και διαλέξεις κατάφερε να έχει μία ιδιαίτερα αξιόλογη επίδοση στην ιατρική. Σε ηλικία 26 χρονών όχι μόνο πήρε το πτυχίο της και έγινε η πρώτη γιατρός της χώρας της αλλά διορίστηκε και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο.
Αρχικά δούλεψε ως γιατρός με μικρά παιδιά και τότε διαπίστωσε ότι η ιατρική θα πρέπει να συνεργαστεί με την παιδαγωγική για τη σωστή θεραπεία και ολοκληρωμένη ανάπτυξη των παιδιών.
Ανακάλυψε μέσα από τις σπουδές της τις απίστευτες δυνατότητες του μικρού παιδιού σαν του δοθούν τα κατάλληλα εφόδια στο σωστό χρόνο. Το ονόμαζε “To μυστικό της παιδικής ηλικίας” .
Στις αρχές 20ου αιώνα δημιουργεί το πρώτο “Σπίτι Των Παιδιών” (Casa Dei Bambini).
Σε μια κακόφημη και ιδιαίτερα φτωχική περιοχή της Ρώμης υπήρχαν πολλά παιδιά των οποίων οι γονείς ανήκαν στην εργατική τάξη, ηλικίας 2-7 ετών που δεν πήγαιναν σχολείο ενώ κυκλοφορούσαν στη γειτονιά έχοντας ενίοτε παραβατικές συμπεριφορές.
Ζητήθηκε από τη Μοντεσσόρι να απασχολήσει δημιουργικά και να εκπαιδεύσει αυτά τα παιδιά. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες αλλά τα αποτελέσματα θεαματικά. Είχε περιορισμένο χώρο και ακόμα πιο περιορισμένους πόρους. Φρόντισε αρχικά το περιβάλλον φέρνοντας έπιπλα στο μέγεθος των παιδιών ώστε να ευνοείται η αυτονομία τους και η αυτοπειθαρχία τους. Άρχισε να εισάγει στους μικρούς μαθητές εποπτικά υλικά που έφτιαχνε η ίδια και είχαν βάση την αισθητηριακή εμπειρία και την ενεργή συμμετοχή των παιδιών. Πολύ γρήγορα τα παιδιά άρχισαν να διαβάζουν, να γράφουν, να λογαριάζουν και να αποκτούν αγωγή.
Τα αποτελέσματα στο “ Casa Dei Bambini” ήταν ανέλπιστα καλά. Έκαναν γνωστή την ίδια και τη μέθοδό της παγκοσμίως. Οι ιδέες της επηρέασαν όλο τον κόσμο και άρχισαν να εφαρμόζονται τα υλικά της σε πολλές χώρες και φυλές. Είχε πολλές προσκλήσειςαπό την Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία για να επισκεφθεί τα σχολεία και να τους εκπαιδεύσει.
Δεν είχε βέβαια σε όλους την ίδια απήχηση. Η Μοντεσσόρι εκδιώχθηκε και εξορίστηκε από τον Μουσολίνι και από τον Φράνκο στην Ισπανία μιας και δεν έκρυψε ποτέ την απέχθειά της προς τον φασισμό και οτιδήποτε αντιδημοκρατικό και καταπιεστικό.
Στην Ινδία όπου κατέληξε μετά τους εξορισμούς της ήρθε σε επαφή με τον Γκάντι και εξέλιξε ακόμα πιο πολύ την παιδαγωγική της μέθοδο, τις ιδέες της και την προσωπικότητά της.
Από τον θάνατό της μέχρι και σήμερα ο διεθνής οργανισμός (Α.Μ.Ι Association Montessori International) που δημιουργήθηκε, καθοδηγεί και εποπτεύει τα Μοντεσσοριανά σχολεία σε όλο τον κόσμο και κατασκευάζει σε ειδικά εργοστάσια μοντεσσοριανό παιδαγωγικό υλικό.
Πηγή: montessori.gr